Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Ερωτικό...

Ήρθες πάλι αγαπημένη, στο όνειρο μου σαν νεράιδα φορώντας ένα λευκό φόρεμα χάιδευες τα μαλλιά μου με τα ακροδάχτυλα σου... Έγειρες στο πλάι και πέρασες το χέρι μου γύρω από τη μέση σου και εκεί αγκαλιά κοιμηθήκαμε μαζί.. Ο χρόνος πάγωσε και μείναμε εκεί, εκεί στο όνειρο που δεν ήθελα να τελειώσει, που ήθελα να κρατήσει για πάντα.. Μα πόσο άρρωστος να είμαι για να παρακαλάω να κοιμάμαι ώστε να ζω μαζί σου σε ένα όνειρο, ένα όνειρο θερινής νυχτός, όνειρο μαγικό και συνάμα αβάσταχτα ερωτικό.. Φοβάμαι να ξυπνήσω γιατί θα γυρίσω πλευρό και θα δω ότι ήσουν απλά ένα δημιούργημα της φαντασίας μου και ότι το σώμα μου είναι μόνο του ξαπλωμένο, ότι δεν είσαι εκεί.. Ότι σε έδιωξα άθελα μου αγαπημένη..Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Αισθάνομαι τα πόδια μου κομμένα. Νιώθω να ζαλίζομαι, να βυθίζομαι στην άβυσσο και όσο πιο πιο πολύ βυθίζομαι τόσο πιο πολύ μου αρέσει. Νοσταλγούσα τη στιγμή που σε είχα πρωτοαντικρύσει, τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα μου και την αρμονία που με πλημμύριζε όταν κοίταγα το πρόσωπο σου. Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω ότι η ομορφιά είναι απόσταση, ελεγχόμενη απόσταση.Τι ωραίες στιγμές περάσαμε, νόμιζα ότι ποτέ δε θα ένιωθα έτσι.. Τόσο ζεστά, τόσο γαλήνια, σαν μεθυσμένος χάζευα το πρόσωπο σου σε κάθε ευκαιρία, σαν υπνωτισμένος ζητούσα να με δροσίσεις με τα χείλια σου, σαν παιδί ήθελα να με αγκαλιάσεις και να κοιμηθώ μαζί σου. Να αγκαλιαστούν οι ψυχές μας, να μονιάσουν, να κουρνιαστούν σαν χελιδόνια στην ερωτική μας φωλιά που φτιάχναμε με τα χέρια μας.Πεθύμησα το μεθυστικό φιλί σου, αχ θέλω τόσο να σε πνίξω στην αγκαλιά μου να μη σε αφήσω να φύγεις ποτέ από κοντά μου, να βυθιστώ στο βλέμμα σου, να αγγίζω το κορμί σου.. Να τα κάνω σαν να είναι κάθε φορά πρώτη φορά.. Σαν να μην υπάρχει αύριο..Ποτέ δε σε αγάπησα για αυτό που φαίνεται, άλλωστε η ομορφιά δεν είναι θέμα γλυπτικής. Σε ερωτεύτηκα γιατί έχεις μια καρδιά από χρυσάφι και μέσα στην καλοσύνη σου και τη γενναιοδωρία σου μου την έδωσες να την προσέχω.. Κοιτάω τα μάτια σου και νιώθω να χάνομαι στο ηλιοβασίλεμα που κρύβουν... Πόσο μου αρέσει να κάθομαι μαζί σου με τις ώρες και να μιλάω για το αόριστο, για το αύριο, για το τώρα, για το χτες. Να κρατάω το χέρι σου και να περπατάμε στο δρόμο που σχεδιάσαμε μαζί.Μου λείπουν όλα αυτά που κάναμε μαζί...Τι ηλίθιος ήμουν που τα διέλυσα όλα, δεν το ήθελα.. Σαν μία άγνωστη και κακιά δύναμη να με έσπρωξε να τα γκρεμίσω όλα, φοβόμουν την ευτυχία, μάλλον ήμουν αυτοκαταστροφικός και δε σε άφησα να με ερωτευτείς, να με αγαπήσεις όσο εγώ... Μακάρι να είχα την ευκαιρία να σου δείξω όλα αυτά που σκέφτομαι και τρέμω να στα πω για να μη φύγεις , να μη σε τρομάξω. Τα γράφω και σκέφτομαι εσένα αγαπημένη μου, ίσως και να κοιμάσαι τώρα που τα γράφω.. Όταν κοιμάσαι είναι σαν να κατέβηκε ένας άγγελος από τους ουρανούς και κουρασμένος έγειρε στις φτερούγες του να ξαποστάσει. Τι ομορφιά κρυμμένη έχεις μέσα σου, και ήμουν τυχερός που την είδα.. Προχωράω εκεί, εκεί. Μέσα βαθιά εκεί, εκεί. Που η ωραιότερη είσαι εσύ, ψυχή της καρδιάς μου.Χαραγμένες βαθιά οι ένοχες με τρώνε από μέσα προς τα έξω.. Πόσο μετανιωμένος νιώθω, πόσο δειλός και ντροπιασμένος αγαπημένη μου.. Κλείνω τα μάτια μου και έρχεσαι σαν πρώτη εικόνα στο μυαλό μου, και γελάω μόνος μου.. Και δε με νοιάζει αν με βλέπει κανείς γιατί ξέρω πως κανείς δε νιώθει όπως εγώ.. Νιώθω τα χείλη σου να συναντούν τα δικά μου.. Κανείς δε μπορεί να αγαπήσει όπως αγαπάω εγώ.. Αγαπημένη μου, είναι δύσκολο να ζω μακριά σου.. Και είναι δύσκολο να τα γράφω, αλλά νιώθω τόσο έντονα που κάπως πρέπει να τα αποτυπώσω.. Συγκινούμαι όταν σκέφτομαι ότι μπορεί να το διαβάσεις κάποια στιγμή, ακόμη και τώρα χωρίς να ξέρω το γιατί νιώθω ένα ρίγος να διαπερνά το κορμί μου..Ανατριχιάζω ολόκληρος... Αχ αγαπημένη μου να μπορούσα να τα ζήσω όλα αυτά πάλι μαζί σου.. Να σε κάνω να τα ξανανιώσεις όπως τότε.. Και να ζήσουμε μαζί κάθε στιγμή τόσο μοναδικά και υπέροχα. Είσαι τετραπέρατη, ένας υπέροχος άνθρωπος, αλήθεια λέω.. Και είμαι εγώ και είσαι εσύ.. Και σου φωνάζω σε αγαπάω, μ' ακούς; Είμαι εδώ, μ' ακούς; Και πάντα θα σε αγαπάω αγαπημένη , όσο δε σε αγάπησαν ποτέ. Η καρδιά μου δε μου ανήκει, βρήκε αλλού σώμα να μείνει.. Είναι δικιά σου αγαπημένη.. Πέρασε η ώρα και έγραψα περισσότερα από όσα πίστευα, ποτέ δεν ήξερα τι έκρυβα μέσα μου... Καληνύχτα αγαπημένη μου, σου στέλνω έναν άγγελο να σε φυλάει όπως πρόσεχες εσύ εμένα.. Θα σε δω στα όνειρα μου πάλι και θα χαμογελάω στον ύπνο μου και πάλι θα ξεκινήσω από την αρχή, δε θέλω να τελειώσει... Όνειρα γλυκά αγαπημένη.. Όνειρα γλυκά..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου