Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Χίλια κομμάτια και ένα..

Καθρέφτη ψεύτη, τι δείχνεις; εμένα; εγώ είμαι αυτός που φαίνεται στην εικόνα σου;
Δε μπορεί να είμαι αυτός ο άξεστος.. Εγώ είμαι ανήσυχο πνεύμα, δε μπορείς να με κλείσεις σε ένα είδωλο. 
Μπορείς; δε το θέλω τότε... Γιατί δε θέλω να είμαι αυτός που δείχνεις εσύ.. 
Δε μου αρέσει, δε μου αρκεί.. Δεν είμαι αυτός.. Δεν είμαι αυτός που βλέπεις, που νομίζεις.
Δεν είμαι ο μαλάκας, ο αχρείος, ο εγωιστής, ο παρτάκιας, ο ανώριμος, ο κυκλοθυμικός που νομίζεις.
Με ρωτάς ποιος είμαι ή τι θέλω; τόλμα... Και ετοιμάσου να ραγίσεις και να μου χαρίσεις τα 7 μου χρόνια γρουσουζιάς.. Έχω ήδη 22 χρόνια γρουσουζιάς στη πλάτη μου και τα βγάζω πέρα..
Με ζόρι αλλά τα βγάζω.. Υπάρχουν δύο τρόποι να ζήσεις τη ζωή.. 
Ο ένας είναι να σκύψεις το κεφάλι, να κρυφτείς και να ζήσεις όσο το δυνατόν πιο ασφαλά...
Αλλά τι θα απολαύσεις;
Ο δεύτερος είναι να σηκώσεις κεφάλι και να φας σφαλιάρες απανωτές αλλά θα συνηθίσει το μάγουλο σου..
Αλλά θα αντέξεις;
Μόνος μου έπλεξα τη θηλιά και τη δοκιμάζω κάθε μέρα στο λαιμό μου να δω αν μεγάλωσε και δε μου χωράει.. Αλλά δεν είμαι αυτός!
Μόνος μου τρυπήθηκα και ακόνισα το μαχαίρι που με κάρφωσε.. Αλλά δεν είμαι αυτός!
Μόνος μου έκοψα τα φτερά μου και τσακίστηκα σαν Ίκαρος.. Αλλά δεν είμαι αυτός!
Ποιος είσαι; με ρωτάς..
Είμαι ο Άμλετ και ο Οθέλος, ο Οδυσσέας και ο Ρωμαίος, η Αλεπού και ο Μικρός Πρίγκηπας, ο Έρωτας και ο Θάνατος..
Και χαίρομαι που είμαι ''τρελός''... Γιατί βαρέθηκα τον κόσμο των φυσιολογικών..
Οι ανώμαλοι πάνε με τους ανώμαλους γιατί νιώθουν νορμάλ.
Οι νορμάλ με τους νορμάλ γιατί αν πάνε με τους ανώμαλους απευθείας γίνονται και οι ίδιοι ανώμαλοι..
Είμαι αριστοκράτης στην αγάπη, πλούσιος στα συναισθήματα, φτωχός στη λογική.
Γουστάρω να κάθομαι σε ένα παγκάκι και να χαζεύω τα σύννεφα, να χάνομαι.. 
Για να μην κοιτάω αυτά που με στενοχωρούν.. Δεν είμαι πολύ έξυπνος, δεν είμαι χαζός αλλά το μυαλό μου τρέχει.
Η καρδιά μου είναι το δυνατό μου σημείο.. Και αυτήν ακούω.. Κουφαίνομαι όταν φωνάζει..
Αλλά την ακούω γιατί εκείνη ξέρει.. Είναι μπαλωμένη σαν τρύπιο παντελόνι, τρυπημένη σαν σουρωτήρι, χάνει σαν τη λατέρνα και είναι μικρή σαν ρόδο.
Αλλά είναι σωστή. Πάντα.. Και την ακούω και κάνω ότι προστάζει.. Και όταν την ακούω είμαι πιο έξυπνος και από κάτι ιδιοφυΐες.. 
Η λογική ποτέ δε με βοήθησε.. Τη λογική άκουσα όταν είπα ότι πρέπει να ταιριάξω, να συμμορφωθώ με τους κανόνες και τις απαιτήσεις των άλλων. Αλλά η καρδιά μου άλλα έλεγε. 
Της έβαλα σιγαστήρα και με πυροβολούσε συνεχώς.. Το αλεξίσφαιρο που μου φόρεσαν σαν απόρθητο κάστρο..
Και τώρα σκίζω τα ρούχα μου, βγάζω τη ψευτιά μου, ξεμπροστιάζω τη γύμνια μου..
Ξέχασα να ανασαίνω, να ακούω, να μυρίζω την άνοιξη, να βλέπω τα χρώματα, να μιλάω..
Ξέχασα να ζω.. Αλλά δεν είμαι αυτός πια!
Είμαι ελεύθερος από λογική γιατί πνίγομαι σε θάλασσα συναισθημάτων.
Είμαι ελεύθερος γιατί σκαρφαλώνω το έβερεστ μου.
Είμαι ελεύθερος γιατί κάνω ελεύθερη πτώση από 10,000 πόδια χωρίς αλεξίπτωτο.
Έχω φτερά εγώ.. Και να μην έχω κάποιος θα με πιάσει.. Αν όχι τότε δε με νοιάζει..
Γιατί ξέρω κάτι που κανείς δε ξέρει................
Αν αγαπάς και το δώσεις σε κάποιον και αυτός σε κάποιον άλλον τότε έφτιαξες μία διαμαντένια αλυσίδα..
Αδύνατο να σπάσει.. Αδύνατο να λυγίσει.. Αδύνατο να χαθεί κρίκος..
Δεν παίρνω τίποτα, δεν θέλω να πάρω τίποτα.. 
Δεν ήρθα στον κόσμο για να πάρω αλλά για να μου δώσουν..
Κανείς δε δίνει κάτι χωρίς αντάλλαγμα. Εμποράκος της αγάπης , ένα αχρείο πλάσμα που θα συναντήσεις πολλάκις στη ζωή σου. Διώχτο..
Αν ακούσω τη καρδιά μου τότε θα είμαι ευτυχισμένος και εσύ θα είσαι.. Θα είμαι ο Ρωμαίος και εσύ η Ιουλιέτα.. Ο Πρίγκηπας και εσύ η Αλεπού.. Ο παράδεισος και η κόλαση.. Το γιν και το γιανγκ..
Έλα, βγες από τη κρυψώνα σου.. Μη φοβάσαι; δεν έχω δόντια να δαγκώσω παρά χείλη να σε φιλήσω. Δεν έχω νύχια να σε πονέσω μα χέρια να σε αγκαλιάσω.
Μα γιατί δε βγαίνεις; γιατί κλαίς; γιατί ουρλιάζεις;
Κατάλαβα... Πονάς... Μπαλόνι είσαι και θα σκάσεις.. 
Το ξέρω και εγώ το νιώθω τώρα.. 
Έλα πιάσε το χέρι μου σιγά σιγά.. Ένα βήμα τη φορά.. Σε κρατάω Αλεπού μου.
Θα σου γιατρέψω τις πληγές, θα σου καθαρίσω το τρίχωμα, θα σε ζεστάνω, θα σε φροντίσω..
Θα σε αγαπήσω και θα με αγαπήσεις... Θα σε σκεπάζω τα βράδια για να μην κρυώσεις.. 
Θα σε νανουρίσω να κοιμηθείς στα αστέρια.. Θα σε ζεσταίνω με τα χνώτα μου..
Θα σου χαρίζω το ηλιοβασίλεμα.. Θα σου φέρω ανοιξιάτικο πρωινό στο κρεβάτι..
Μα τι;; πάλι κλαις; τι άλλο θες; δε σου φοράω λουρί, δε σε έχω δεμένη.. Φύγε αν θες..
Και πάλι θα σε αγαπάω γιατί αυτό το δώρο δεν επιστρέφεται... Δε θα σε κρατήσω με το ζόρι.
Κανείς δε μένει αν δε θέλει.. Αλλά και πάλι θα σε σκέφτομαι στο ηλιοβασίλεμα, όταν βλέπω τα δέντρα η τα νερά της θάλασσας.
Θα σε βλέπω στα σύννεφα και θα γίνω το φεγγάρι για να σου φωτίζω τις νύχτες..
Αυτός είμαι εγώ καθρέφτη μου.. Αυτός.. Πίσω απο το περίβλημα της δύναμης και του αξύριστου και ατημέλητου αυτός είμαι..
Ευαίσθητος, ρομαντικός και απέραντα αφελής.. Δε με νοιάζει να πληγωθώ..
 Μπαίνει ασπίδα η καρδιά μου.. Τα δάκρυα θα κυλήσουν αλλά θα τα σκουπίσει με το βρώμικο μαντήλι του ο χρόνος.. 
Είσαι ελεύθερη να με αγαπήσεις μικρή μου αλεπού, είσαι ελεύθερη να με δαγκώσεις αν σε πονέσω..
Αυτός είμαι εγώ!
Είμαι ο Ρωμαίος του Σαιξπηρ.. Είμαι όλα αυτά και είμαι αληθινός.. Ιουλιέτα θα σου έφερνα τα αστέρια να σκεπαστείς, να παίξεις.. Υπάρχει ένα μέρος για μας. Είσαι ελεύθερη όμως να φύγεις..
Εγώ ακόμα θα σε αγαπάω και να με πληγώσεις.. 
Αυτός είμαι εγώ!
Είμαι ο νέος και ο τρελός, το ρόδο και το μυστήριο, το δώρο και το πνεύμα, το σολ και το φα, το πιάνο και τα δάχτυλα, η φωτιά και το νερό, ο Ρωμαίος και το λεπίδι.. Ο Έρωτας και ο Θάνατος..
Αυτός είμαι εγώ! Τόσο νεκρός και τόσο ζωντανός.. Και είσαι ελεύθερη.. Φύγε αλλά μη με πατήσεις.. 
Γιατί αυτός είμαι εγώ! αλλά δε σου αρέσει γιατί ήδη κλείνεις τη πόρτα και φεύγεις.. Στο καλό και όπως θα φεύγεις πάρε και την αγάπη μου.. Θα τη δεις, λάμπει σαν τα μάτια σου.. Ρωτάς γιατι;;
Γιατί αυτός είμαι εγώ! Και κάνω θρύψαλα τον καθρέφτη μου... Δε με νοιάζει πια.. Μάτωσα τα χέρια μου, αλλά δε πονάω..
Καρδιά μου ζεις η κουράστηκες και δεν έχεις άλλα να δώσεις.... 
Απόλυτη ησυχία............... Νεκρική σιγή.................
Γιατί να είμαι αυτός εγώ;!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου