Σαν άλλος...

Φτιάχνω σχήματα με τον καπνό από το τσιγάρο
πλάθω τη μορφή σου, σαν σκιά πετάγεται και με ταράζεις
άγευστα, κρύα και άνιωθα όλα..  Κρυώνω, νυστάζω, πεινάω.
Και δε κάνω τίποτα για αυτά. Το πέπλο της ψυχρής λήθης με σκεπάζει ζεστά
και με πλακώνει στο τσιμεντένιο πάτωμα. Εκεί που άφησες τα δάκρυα σου, εκεί που άφησα τα δικά μου.
Είναι μαρτύριο να ζεις χωρίς αυτόν που αγαπάς αλλά ματώνεις όταν ζεις με την ανάμνηση του.
Μικρός διάβαζα ιστορίες με χαρούμενο τέλος, ε λοιπόν ξύπνησα απότομα.
Μέσα μου βράζει το πάθος και χύνεται και λερώνει τα πάντα γύρω μου.
Όλα αποκτούν νόημα πια, χρώμα, μυρωδιά, μελωδία, γεύση.
Μπορείς να βρεις τον ήλιο σε ένα ζευγάρι σμαράγδια σε ένα πορσελάνινο πρόσωπο.
Ψάξε, βρες το και κράτα το. Και άστο ελεύθερο. Ελεύθερο πουλί είσαι, δεν μπορείς να κλειστείς σε κλουβί. Δε θα σε φυλάκιζα.
Άλλωστε η αγάπη λιώνει τα κάγκελα, λιώνει τους πάγους, ζεσταίνει τη φωλιά μας.
Αγάπη; πέντε γράμματα, μία λέξη που θα την πεις και θα την ακούσεις πολλές φορές στη ζωή σου.
Ποιος το εννοεί; ποιος όχι; ορμητικό ρυάκι , άστο να σε παρασύρει. Θα σε βγάλει σε λευκές αμμουδιές φωτισμένες από το κυριακάτικο ηλιοβασίλεμα.
Θα έχεις χρυσαφένια μαλλιά, τα σμαράγδια θα λάμπουν στο σκοτάδι σαν γατίσια.
Και εγώ εκεί, αόρατος. Σα φάντασμα θα έρχομαι τα βράδια να σε σκεπάζω να μην κρυώσεις.
Σαν άλλος ιππότης χωρίς αστραφτερή πανοπλία θα σκοτώνω το τέρας για να σε σώσω.
Σαν άλλος Δον Κιχώτης θα παλέψω με γίγαντες.
Θα γίνω Ρωμαίος να σου τραγουδήσω με το πιάνο μου λόγια αγάπης. Λόγια που δεν έχεις ακούσει.
Και εσύ εκεί σα μούσα θα με κοιτάς με βουρκωμένα μάτια, και θα στα σκουπίζω με τα χείλη μου.
Σαν άλλος θα σου μιλάω για τα αστέρια, θα σε ταξιδεύω σε χώρες μαγικές με τα παραμύθια.
Σαν ένας Κεμάλ θα διασχίσω την έρημο να βρω το πιο φωτεινό αστέρι να στο δώσω.
Και εσυ εκεί σαν μια φιγούρα γερμένη στα μπράτσα σου θα σκέφτεσαι τι φταίει.
Τίποτα δε φταίει. Είμαστε κρύσταλλα, σπάμε εύκολα. Στα κατάλληλα χέρια όμως παίρνουμε λάμψη.
Κυνηγάω το άπιαστο με τεντωμένα χέρια γιατί θα το πιάσω. Και όταν το πιάσω θα το χαϊδέψω .
Θα το αγκαλιάσω και εκεί θα κοιμηθούμε στα σύννεφα, μακριά από τον πόνο μας.
Και θα ερωτευθούμε και θα αγαπηθούμε και θα ζήσουμε. Μαζί.. Σαν ένα..