( Καθώς το διαβάζεις βάλε να παίζει και αυτό το κομμάτι, αν δε το κάνεις κακό δικό σου)
25/12/2013 , ώρα: 12:57...
Είπα να αφήσω τις ευχές για το τέλος, έτσι και αλλιώς οι ευχές δε πάνε ποτέ χαμένες..
Αφορμή για αυτό το κείμενο είναι το εξής: Χτες που έκανα μια βόλτα από την ερμού , έκατσα σε ένα παγκάκι και άκουγα έναν πλανόδιο μουσικό να παίζει το knocking on heavean's doors... Εκείνη τη στιγμή πέρασε μια οικογένεια και ο πατέρας έσπρωχνε ένα αναπηρικό καροτσάκι όπου καθόταν ένα μικρό αγοράκι. Το μικρό αγοράκι πριν περάσει μπροστά από το μουσικό προσπαθούσε να ξεφύγει από τη ζώνη που του είχαν βάλει και έκανε σαν σκυλί που το έχεις στο κλουβί για μέρες.. Μόλις όμως πέρασε μπροστά από τον μουσικό ηρέμησε ως δια μαγείας και χαμογέλαγε και τον χαιρέταγε... Το πως ένιωσα;; σαν να με χτυπάει ρεύμα υψηλής τάσης.. Ανατρίχιασα, χαμογέλασα αυθόρμητα και ναι ίσως θα πω ότι και συγκινήθηκα..
Ένα παιδί με τέτοιο πρόβλημα υγείας, χάρηκε τη μελωδία της στιγμής περισσότερο από μένα που δεν έχω τα δικά του προβλήματα υγείας.. Μάθημα ζωής.. Αν πω ότι αυτά τα 2 λεπτά μου άλλαξαν τον τρόπο σκέψης μου θα είναι προσβολή.. Με συγκλόνισαν!!
Και τότε ως δια μαγείας άρχισα να αιωρούμαι και να βλέπω τον εαυτό μου από ψηλά.... Και συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν άτομα που νιώθουν δυστυχισμένοι γιατί δεν έχουν τα ρούχα η το αυτοκίνητο που ήθελαν, αλλά θα πρέπει να νιώθουν χαρούμενοι που έχουν την υγεία τους.. Υπάρχουν 1000 λόγοι γύρω σου που μπορούμε να χαμογελάμε..
Εξάλλου είναι Χριστούγεννα, η πιο χαρούμενη εποχή του χρόνου.. Μια περίοδος όπου έχεις την χαρά να είσαι με τους δικούς σου, να μοιράζεις χαμόγελα, ευχές, να διασκεδάσεις, να νιώσεις ζωντάνια, να διώξεις την κατάθλιψη από πάνω σου.. Ξύπνα είναι Χριστούγεννα...
Είναι η αγαπημένη μου γιορτή, στολίζω το φοιτητικό μου σπίτι ξέροντας ότι δε θα το χαρώ τις γιορτές αλλά μου αρέσει.. Μπορεί να μην έχω το άτομο που επιθυμώ δίπλα μου, μπορεί να μας χωρίζει η απόσταση και τα συναισθήματα.. Αλλά το μόνο που μας χωρίζει είναι τα όρια που βάζουμε εμείς..
Όρια όπως ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης.. Ίσως ναι ίσως όχι...
Αφορμή για αυτό το κείμενο είναι το εξής: Χτες που έκανα μια βόλτα από την ερμού , έκατσα σε ένα παγκάκι και άκουγα έναν πλανόδιο μουσικό να παίζει το knocking on heavean's doors... Εκείνη τη στιγμή πέρασε μια οικογένεια και ο πατέρας έσπρωχνε ένα αναπηρικό καροτσάκι όπου καθόταν ένα μικρό αγοράκι. Το μικρό αγοράκι πριν περάσει μπροστά από το μουσικό προσπαθούσε να ξεφύγει από τη ζώνη που του είχαν βάλει και έκανε σαν σκυλί που το έχεις στο κλουβί για μέρες.. Μόλις όμως πέρασε μπροστά από τον μουσικό ηρέμησε ως δια μαγείας και χαμογέλαγε και τον χαιρέταγε... Το πως ένιωσα;; σαν να με χτυπάει ρεύμα υψηλής τάσης.. Ανατρίχιασα, χαμογέλασα αυθόρμητα και ναι ίσως θα πω ότι και συγκινήθηκα..
Ένα παιδί με τέτοιο πρόβλημα υγείας, χάρηκε τη μελωδία της στιγμής περισσότερο από μένα που δεν έχω τα δικά του προβλήματα υγείας.. Μάθημα ζωής.. Αν πω ότι αυτά τα 2 λεπτά μου άλλαξαν τον τρόπο σκέψης μου θα είναι προσβολή.. Με συγκλόνισαν!!
Και τότε ως δια μαγείας άρχισα να αιωρούμαι και να βλέπω τον εαυτό μου από ψηλά.... Και συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν άτομα που νιώθουν δυστυχισμένοι γιατί δεν έχουν τα ρούχα η το αυτοκίνητο που ήθελαν, αλλά θα πρέπει να νιώθουν χαρούμενοι που έχουν την υγεία τους.. Υπάρχουν 1000 λόγοι γύρω σου που μπορούμε να χαμογελάμε..
Εξάλλου είναι Χριστούγεννα, η πιο χαρούμενη εποχή του χρόνου.. Μια περίοδος όπου έχεις την χαρά να είσαι με τους δικούς σου, να μοιράζεις χαμόγελα, ευχές, να διασκεδάσεις, να νιώσεις ζωντάνια, να διώξεις την κατάθλιψη από πάνω σου.. Ξύπνα είναι Χριστούγεννα...
Είναι η αγαπημένη μου γιορτή, στολίζω το φοιτητικό μου σπίτι ξέροντας ότι δε θα το χαρώ τις γιορτές αλλά μου αρέσει.. Μπορεί να μην έχω το άτομο που επιθυμώ δίπλα μου, μπορεί να μας χωρίζει η απόσταση και τα συναισθήματα.. Αλλά το μόνο που μας χωρίζει είναι τα όρια που βάζουμε εμείς..
Όρια όπως ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης.. Ίσως ναι ίσως όχι...
Seeing isn't believing, Believing is seeing ( Άμα βλέπετε δεν πιστεύετε, άμα πιστεύετε βλέπετε)..
Πιστέψτε στο τώρα, στο μέλλον.. Σχεδιάστε το λες και θα γίνει, πιστέψτε στην αγάπη, στον διπλανό σας, στον κολλητό σας, στις δυνάμεις σας, στο χαμόγελο, σε μένα , σε σένα.. Και θα το δείς να συμβαίνει.. Αξίζει να παλέψεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.. Στάσου μπροστά στο πλήθος και φώναξε είμαι χαρούμενος... Αυτό είναι και ο Santa Claus, ένας χαμογελαστός και αισιόδοξος "άνθρωπος".. Αν αναρωτιέσαι ποιος είναι κοίταξε δίπλα σου, είναι στον αέρα, είναι η μητέρα σου και ο πατέρας σου, είναι ο φίλος σου, είσαι εσύ, είμαι εγώ...
Χαρούμενα Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο... Να χαμογελάτε πάντα, να ζείτε, να κυνηγάτε... Να αγαπάτε.. Δε σας ξέρω αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω ότι ακόμη και αν δε σας γνωρίσω ποτέ σας αγαπάω.. Κάντε το ίδιο.. !!!
Πιστέψτε στο τώρα, στο μέλλον.. Σχεδιάστε το λες και θα γίνει, πιστέψτε στην αγάπη, στον διπλανό σας, στον κολλητό σας, στις δυνάμεις σας, στο χαμόγελο, σε μένα , σε σένα.. Και θα το δείς να συμβαίνει.. Αξίζει να παλέψεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.. Στάσου μπροστά στο πλήθος και φώναξε είμαι χαρούμενος... Αυτό είναι και ο Santa Claus, ένας χαμογελαστός και αισιόδοξος "άνθρωπος".. Αν αναρωτιέσαι ποιος είναι κοίταξε δίπλα σου, είναι στον αέρα, είναι η μητέρα σου και ο πατέρας σου, είναι ο φίλος σου, είσαι εσύ, είμαι εγώ...
Χαρούμενα Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο... Να χαμογελάτε πάντα, να ζείτε, να κυνηγάτε... Να αγαπάτε.. Δε σας ξέρω αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω ότι ακόμη και αν δε σας γνωρίσω ποτέ σας αγαπάω.. Κάντε το ίδιο.. !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου