Λεπτή άχρωμη γραμμή

Όλα ξεκινούν με την γέννηση και τελειώνουν με το τέλος της ύπαρξης μας.. Όσο μακάβριο και αν ακούγεται ο ήχος της λέξης θάνατος είναι μια αλήθεια και πρέπει να το συνηθίσουμε.. Αλλά δε θα σου πω για το θάνατο..
Ας το πάρω πάλι από την αρχή... Όλα ξεκινούν με τη γέννηση και τελειώνουν με το θάνατο.. Το ενδιάμεσο διάστημα ειναι που αξίζει.. Άλλοι το λένε ύπαρξη, άλλοι πέρασμα του χρόνου, άλλοι ανάπτυξη, κάποιοι καλύτερη ζωή.. Εγώ το λέω ένα απίστευτο συμβάν.... Συνέβη χτες, συμβαίνει τώρα και είμαι σίγουρος ότι θα συμβεί και αύριο.. Είναι μαγεία, είναι θαύμα, είναι μυστήριο, είναι εθιστικό, είναι μαρτύριο.. Είναι ο διπλανός μου, είσαι εσύ, είμαι εγώ.. Δεν περιγράφεται απλώς βιώνεται.. Είτε με τον καλύτερο είτε με το χειρότερο τρόπο απλά το βιώνουμε.. Ο Καζαντζάκης είχε πει : " Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα. Ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα." . 

Δε διαφωνώ, όλοι ψάχνουμε έναν επίγειο παράδεισο, μία δική μας όαση.. Στα δικά μας θέλω, μέτρα, όνειρα και σχέδια.. Αν μπορούσα να διαφωνήσω θα έλεγα " έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα. Ζωγράφισε τη κόλαση σου με το χειρότερο χρώμα, και ζήσε το ακριβώς αντίθετο" . Στη ζωή δεν είναι όλα ασπρο η μαύρο.. ούτε γκρι... Είναι μια παλέτα.. Ξεκινάς με μια λεπτή άχρωμη γραμμή και καταλήγεις σε μια πανδαισία χρωμάτων, σε ένα χαρούμενο κόσμο γεμάτο χαμογελαστά πρόσωπα.. Τα έχεις ανάγκη αυτά τα πρόσωπα, μη τα διώξεις... Ζωγράφισε τη δική σου ζωή, δωστης χρώματα έντονα, ζωηρά και όταν τελειώσεις δες το γενικό πλάνο και καμάρωσε.. Σου αξίζει.. Μου αξίζει... Του αξίζει..