Όνειρο θερινής νυκτός..

Σε είδα στον ύπνο πάλι, δεν το κανα επίτηδες.. Απλώς εμφανίστηκες εκεί σα μούσα να μου φέρεις πρωινές αχτίδες του κυριακάτικου ήλιου, τη δροσιά του φρέσκου αέρα.. Σα μαγεμένος σε άφησα να μπεις, ερωτεύτηκα τη μορφή αυτή.. Μία αιθέρια ύπαρξη που κινούταν με χάρη μέσα στο όνειρο μου.. Το πρόσωπο σου έμοιαζε προβληματισμένο, έκατσε δίπλα μου και δε μίλαγες.. Από τη σιωπή σου κατάλαβα πολλά και έκατσα και εγώ σιωπηλός και κοιταζόμασταν απλά. Χανόμασταν στο βυθό των ματιών μας και ήταν όμορφα εκεί. Ένιωθα την ανάγκη να σε αγκαλιάσω, να σου πω πως εγώ είμαι εδώ και όλα θα πάνε καλά, είχες την ανάγκη να το πιστέψεις..
Σε αγκάλιασα, πέρασα το χέρι μου γύρω από τη μέση σου και σε τράβηξα κοντά μου. Σε απόσταση αναπνοής πια.. Δειλά δειλά αγγίζω τα χείλη σου για να δω αν είσαι αληθινή.. Σε φιλάω, ανταποδίδεις.. Το πάθος της στιγμής μας μεταφέρει αλλού, σε ένα άλλομέρος της δικής μας φαντασίας.. Σε μία δική μας ουτοπία..Διαρκεί όσο πρέπει να διαρκεί ένα τέτοιο φιλί...
Σου ψυθιρίζω στο αυτί: "Από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε το ΄ξερα.  Πρέπει να σε αγαπάω όσο περισσότερο μπορώ, για όσο περισσότερο χρόνο μπορώ και να μη σταματήσω ποτέ να σε αγαπάω. Γιατί ο έρωτας δεν έχει λογική. Δεν μπορείς να εκλογικεύσεις τον έρωτα. Είναι τελείως παράλογος. Αλλά συνεχίζουμε και το κάνουμε γιατί αλλιώς είμαστε χαμένοι.. Είσαι ο έρωτας της ζωής μου, ότι έχω, ότι είμαι είναι δικά σου."
Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια σου, χαμογέλασες και κοκκίνησες.. Έσκυψες το κεφάλι γιατί ντρεπόσουν και εγώ με το χέρι μου σήκωσα το κεφάλι σου αργά αργά και σε φίλησα τις ρόδινες σάρκες σου.. Με αγκάλιασες και με σφιξες με δύναμη.. Νιώθαμε και οι δύο ότι ανήκουμε εκεί.. Ξαπλώσαμε και μείναμε αγκαλιασμένοι με τις ώρες, τα κορμιά μας χόρευαν σε δικούς τους ρυθμούς ακολουθώντας τους χτύπους της καρδιάς.. ενώνονται, γίνονται ένα.. κάτω από το φως του φεγγαριού, σαν να είμαστε στο κόσμο με ένιωσες και σε ένιωσα για πρώτη φορά.. Τέτοιο πάθος δεν ήξερα ότι μπορεί να υπάρχει.. εξερεύνησα με τα δάχτυλα μου το κορμί σου, έκλεψα το άρωμα σου και ένιωσα την αλμύρα του σώματος σου.. Δεν ήθελα να τελειώσει η στιγμή.. Ήμουν ευτυχισμένος......

 Και εσύ ήσουν.....

Ξέρεις, μπορώ να σου υποσχεθώ πως θα σε αγαπήσω περισσότερο και από τον ίδιο μου τον εαυτό... 

Και θα το κάνω, γιατί είσαι η μούσα μου.. Μου άλλαξες τη ζωή μου με τη λάμψη σου... Θα είμαι εκεί όταν με θες και όταν δε με θες, όταν με χρειάζεσαι και όταν δε με χρειάζεσαι.. Δεν είναι εύκολο...
Αλλά είναι τόσο όμορφο που το οτιδήποτε άλλο που δεν στο δίνει αυτό το συναίσθημα είναι περιττό.. Σε κρατώ εγώ από το χέρι...... Και προχωράμε μαζί..... Ας μη τελειώσει αυτό....