ναι
ΚΑΙ ΝΑΙ... ΟΙ ΡΟΔΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΗΛΠΙΖΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ... ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΩ ΤΟ ΜΑΚΡΥ, ΣΤΕΝΟ ΔΙΑΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΚΙΝΔΥΝΟΥ... ΟΙ ΡΟΔΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑΝ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ... ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΣΕ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΔΟΣΗ ΕΛΠΙΔΑΣ... ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ...
Δευτέρα 20 Μαΐου 2013
Δευτέρα 13 Μαΐου 2013
Αν...
Έχεις φανταστεί ποτέ πως θα μπορούσαν έχουν συμβεί τα πράγματα αν είχες ακολουθήσει λάθος δρόμο; Κάνεις μια επιλογή, αν θα πας για δουλειά ή αν θα κοιμηθείς λίγο ακόμα για παράδειγμα. Η κάθε σου επιλογή αυτόματα σου προσφέρει εκατομμύρια διαφορετικές επιλογές. Η καθημερινότητα σου εξαρτάται απο τις αποφάσεις που θα πάρεις, όσο και ασήμαντες να σου φαίνονται μερικές. Άλλοι το λένε δράση-αντίδραση, κάρμα, μοίρα, τύχη. Σκέφτεσαι συνέχεια αν κάνεις αυτό ή το άλλο τί θα γίνει.... Το θέμα είναι να ρισκάρεις.. Ρίξε τα ζάρια και παίξε.. Κάποια στιγμή θα έρθει και η ζαριά που θες. Η αδράνεια δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Η ζωή είναι ένα ρίσκο... Αν δεν αγαπήσεις δε θα αγαπηθείς, αν δεν πέσεις δε θα σηκωθείς, αν δεν πονέσεις δε θα μάθεις, αν δε τρέξεις δε θα μάθεις να περπατάς, αν δε μάθεις να κοιτάς ψηλά δε θα μάθεις να πετάς.. Αν δεν ελπίζεις δε θα χαμογελάς.. Αν δεν ερωτευτείς δε θα χεις νιώσει κάτι έντονο και μαγικό.. Αν δε ζήσεις, απλώς θα υπάρχεις. Στη ζωή μπορείς να είσαι 2 πράγματα, παίχτης ή πιόνι... Αν είσαι το πιόνι σε λυπάμαι και πρέπει να λυπάσαι και εσύ τον εαυτό σου. Και εγώ έτσι ήμουν, αλλά κάποια με έμαθε να αγαπάω εμένα και τους γύρω μου (ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ). Αν είχα μείνει έτσι, θα έσπαγα... Αν δεν τη φιλούσα δε θα ήμουν τρελός και χαρούμενος... Αν δεν την αγαπούσα δε θα ήμουν εγώ..
Κυριακή 12 Μαΐου 2013
Find the crack!
Και πάλι εδώ, όπως με άφησα έτσι με βρήκα...
Όλα ίδια, μονότονα, αυτοκτονικά και μαύρα. Μα κάπου κάπου το μαύρο κάνει ρωγμές, και αφήνει λίγο φως να μπει. Αυτός πρέπει να ναι σκοπός της ζωής σου, όσο σημαντική ή ανούσια και να είναι. Να βρεις τις ρωγμές, να χώνεις τα δάχτυλα σου προσπαθώντας να τις κάνεις μεγαλύτερες. Και αν δε το γουστάρεις το φως, τότε κλείσου πάλι στη ντουλάπα σου, βάψτο μαύρο και χτίσε τοίχους. Εγώ δεν θα πάρω, θα ψάχνω για ρωγμές , θα γκρεμίζω τοίχους, θα χτίζω γέφυρες... Αν στη ζωή σου βρεις τα σκούρα πιάσε το χέρι σου και προχώρα, εσυ μπήκες στη τρύπα .. Μόνος σου έπεσες , ΜΟΝΟΣ σου να σηκωθείς.. Αλλιώς θα μισήσεις τον εαυτό σου και μετά τα πάντα γύρω σου. Σήκω απο την αναθεματισμένη καρέκλα σου, ανασκουμπώσου, στηρίξου στα πόδια σου, πλύνε το πρόσωπο σου και επιτέλους σταμάτα να κλαίγεσαι και "find the crack"!!!
Όλα ίδια, μονότονα, αυτοκτονικά και μαύρα. Μα κάπου κάπου το μαύρο κάνει ρωγμές, και αφήνει λίγο φως να μπει. Αυτός πρέπει να ναι σκοπός της ζωής σου, όσο σημαντική ή ανούσια και να είναι. Να βρεις τις ρωγμές, να χώνεις τα δάχτυλα σου προσπαθώντας να τις κάνεις μεγαλύτερες. Και αν δε το γουστάρεις το φως, τότε κλείσου πάλι στη ντουλάπα σου, βάψτο μαύρο και χτίσε τοίχους. Εγώ δεν θα πάρω, θα ψάχνω για ρωγμές , θα γκρεμίζω τοίχους, θα χτίζω γέφυρες... Αν στη ζωή σου βρεις τα σκούρα πιάσε το χέρι σου και προχώρα, εσυ μπήκες στη τρύπα .. Μόνος σου έπεσες , ΜΟΝΟΣ σου να σηκωθείς.. Αλλιώς θα μισήσεις τον εαυτό σου και μετά τα πάντα γύρω σου. Σήκω απο την αναθεματισμένη καρέκλα σου, ανασκουμπώσου, στηρίξου στα πόδια σου, πλύνε το πρόσωπο σου και επιτέλους σταμάτα να κλαίγεσαι και "find the crack"!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)